Nedense hiç vazgeçmiyorum yağmuru seyretmekten,dinlemekten,anlatmaktan,yazmaktan…
Kulağımdaki ses ‘’ biter elbet bu yağmur ‘’ derken içimden dinmesin diye inatlaşmakla meşgul oluyorum.
Nasıl yağdığını odamdan tam izleyemesem de sesine mutlu olabiliyorum.
Dışarı çıkıp ıslanmamak içinse kendimi zor tutuyorum.
Dinmiyor insanların yağmurları.Keşke onları da böyle izleyebilseydim.
İçimdeki deliliği bastırarak sadece odamın camından bakmakla yetinmeliyim şu anda.
Kalem döndükçe dönüyor parmaklarımda.Yağmursuz günlerde yazılanlar düşüyor tüm sayfalara.
Yağmurun bitmediği bir kentte yaşıyorsan eğer ‘’ yağmursuz insanlar ‘’ ı fark etmektir tüm yaşananlar.
Büşra DERELİ
12.10.2011
00.04
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder