Bitmek bilmedi bu ördüğümüz duvarlar.
Bir de şu bıkmadan usanmadan inşa ettiğimiz kumdan kalelerimiz.
Bir gün öğreneceksin başını yastığa koyar koymaz uyumayı.
Öğretecekler…
Çözmeye çalıştıkça duvarları ; ahmak ıslatan yağmurlarda düğümleniyoruz.
Yani illa kış olması gerekmiyor.Yağmurun,çamurun içinde kalıp bir güzel lanet ettikten sonra yıkıntıları onarmaya kalkışmaya gerek yok.İnsan güneşin altında kavrularak bile bütün enkazları fark edebiliyor.
Biz eksildikçe duvarlar kalınlaşıyor.Daha sağlam basıyor yalnızlığın adımları.
Yalnızlık demişken bitmek bilmedi tek başımıza çektiğimiz kürekler.Bıkmadan usanmadan denize attığımız sandallarımız bir de…
Yetmek bilmedi ördüğümüz duvarlara gücümüz.
Sığmıyor cebimize dünden kalma kumlar…
Büşra DERELİ
12.09.2011
23.22
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder