Otogarlar hep dolu. Hava alanlarında hep bir telaş. İstasyonlar vagonları silip süpürüyor. Limanlarda hep bir bekleyiş…
İçimizde yolculuklar nereye?
Sırtındaki tüm yükleri atmalı insan; yorgunluğu gözlerini kapatmadan… Gidilecek yolların yükünü taşıyabilmek için belki de…
Biraz üşüyor muyuz ne? Olsun diyerek yürümeye devam ediyoruz. Hep geçtiğimiz yol hani şu yürümekten bıktıracak türden…
Biraz da ıslanıyoruz elbet…
Perde arkasından bakar bazen insan. Gün ışığının yorduğu gözleriyle. Hiç gitmeyenler gibi yani. Oysa gitmek güzeldir!
Durduğu yerde günleri karıştırır bazen insan. İşte öyle bir günde; otogarlar doluydu, hava alanlarında telaş üstüne telaş, vagonlar el sallamaktan yorulmuş, limanlar hala beklemekte…
İçimizde yolculuklar ne tarafaydı?
Büşra DERELİ
10.09.2011
23.47
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder