Ve Eylül…
Nedenini bilmiyorum ama içimi ürpertiyor tüm Eylüller. Belki güneşin yerini yüzüme vuran rüzgara bırakmasından belki de bir yazın daha geçip gitmesinden… Her neyse bilmiyorum dedim ya…
Eylül...Aslında ismini seviyorum yalan değil... Sadece ismini belki de...
Yaz için söylenmiş tüm sözlerin sonu gelmiştir artık. Tüm renklerin sonbahara dönüşünü izleme zamanı şimdi.
Artık kimse bulutların üstünden bırakmaz kendini. Ve rüzgar da sessiz kalmaz yavaş yavaş üşütmeye başlar bizi…
Akşam üstüne bir şey almadan çıkarsan vay haline mesela.Yağmurlarda yağar sonra..
Gitgide kabuğumuza çekiliriz. Duygularımızda kalınlaşacak üstümüzdekilerle beraber.
Tek tek sürgün vermeye başlayacak ağaçlar. İlk düşen yaprak olmamak için tüm çabalar…
Parklarda çocuklar seyrekleşir. Yaz için verilmiş tüm sözler uçar gider .Hani büyüdükçe çocuk masumiyetimiz de uçar ya…
İşte öyle…
Ve eylül...Nedenini bilmiyorum ama içimi ürpertiyor işte…!
Büşra DERELİ
02.09.2011
17.51
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder