Gün gibi ortada tüm karanlıklar. Hiçbir ışık kalmamalı, hiç güneş girmemeli artık. Tüm karanlıklara kapanmalı güneş.
Bir çocuğun kulağı çekilirken kimsenin gözüne değmemeli güneş. Kimsenin durmamalı ayakları. Ve hiç kimse görmesin yolların şeritlerini.
Biri en güzel şarkısını söylerken duymamalı kimse. Sessiz çığlıklar sarmalı her yeri. Her yakın uzak olmalı artık. Her uzak yaklaşmalı kendine. Herkes karışmalı birilerinin arasına. Gitmek hiç kalmak olmasın artık.Ve dönmek hak ettiğini yaşamalı...
Bilmesin kimse her şeyi bildiği kadar. Yazmasın kimse tüm yazılanlardan sonra.
Açmasın kimse gözünü bu karanlığa. Bu güneş güldürmeyecek artık yüzümüzü.
Değişmesin kimse yarının değişeceği kadar…!
Büşra DERELİ
30.05.2011
03.36
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder