Yazdıkça içime çekiliyordum ; insan içine düştükçe anımsıyor, anımsadıkça daha da yaklaşıyor kendine...
'' Latife Tekin ' '
Unutma Bahçesi '

22 Ocak 2012 Pazar

...ÇOCUK KAL...

Olgunluk abidesi gibi dolaşır olduk etrafta.Kaskatı yüzümüzle gösterdik büyüdüğümüzü insanlara.
Tamam.Artık gülebiliriz.
‘ Haydan gelen huya gider ‘ derler.Haydan gelmiş olmasın dalından koparılmışlığınız
Yo hayır kızgın değilim.O arada benim de bir avuç çocukluk kaçtı içime.
Ne yapayım ?
Elim mecbur kovdum onu.Git dedim git büyüdük biz sen çocuk kal.Değme bizim kemikleşmiş ruhlarımıza.
Değme… Dokunma da…
İpten bu çıktığımız merdivenler.Her an sendeleyebiliriz.Düşeriz.Toplayan olmaz düştüğümüz yerden.
Dokunma sen… Düşersin…
Yanlış zamanda yaşıyorum ben.Yanlış zamanlarda ayaktayım.O zamanlara açmalıydım gözümü.Her şeyin daha saf her şeyin daha temiz daha gerçek olduğu zamanlar alıp götürmeli beni…
       Büşra DERELİ                            20.01.2012

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder