2017'ye girerken yazmışım ki ;
 cesaretim yoktu ama bana açılan kapılar vardı bu kapılardan girmem ve kendimi kapattığım dünyanın kapılarını açmam gerekiyordu durdum ve kulaklarımda Necip Fazıl Kısakürek'in " Tereddüt edersen bacakların seni taşımaz. Yürüyeceğim de, bas ve yürü! sözü çınlıyordu.
Kalktım ve yürüdüm... daha çok yolum var... düşeceğim, kalkacağım, mutlu günlerim olduğu kadar mutsuz günler de geçireceğim biliyorum ama şu göğüs kafesimi genişleten umudum varoldukça, güzel günlere olan inancım hiç bitmeyecek. . .
Ve şimdi 2017 bitiyor...
Çok yürüdüm çok yoruldum ama hala gücüm var güzel günlere yürümeye mecalim var...
İclal Aydın'ın çok sevdiğim bir yazısında söylediği gibi ;
Karanlığı aydınlığa kavuşturana dua ettim...
“Yarını yazmaya uyandığım her sabahta kalbimi kötülüğe kalkan, iyiliğe ve merhamete yuva eyle... Düşüncelerimi temiz, sözlerimi net, omzumu dik, alnımı ak tutmaya niyetliyim...”
Uzar gider dualar...
Uzayıp gitsinler zaten...
Kalbiniz kötülüğe kalkan, merhamete yuva olsun dilerim...( İclal Aydın)
Hepimize gönül rahatlığı ile uyuyup uyanacağımız , sağlıklı, huzurlu bir yıl diliyorum :)